Η νέα σχολική χρονιά πλησιάζει και πολλοί από εμάς αναζητούμε αυτό το «νέο» που θα προσθέσουμε στην καθημερινότητά μας, ώστε το πρόγραμμα στην τάξη μας να γίνει πιο ελκυστικό κι ενδιαφέρον για τους μικρούς μας μαθητές. Η λύση πάντα βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα και πηγή αυτών μπορεί να είναι είτε ιδέες που προήλθαν από δικές μας σκέψεις ή ακόμα κι απ’ τους μαθητές μας, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να τους ακούμε-πραγματικά.
Έτσι λοιπόν την χρονιά που πέρασε, γνωρίζοντας την ΑΒ στην τάξη και θέλοντας να κάνω μια δραστηριότητα που να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, παρατηρήσαμε με τους μαθητές μου στον κήπο του σχολείου το δέντρο της παρακάτω εικόνας.
Την ημέρα λοιπόν που είχαμε μια πρώτη επαφή με το γράμμα «Γ» ένας μαθητής μου λέει: «Αθηνά; Αυτό δεν νομίζεις ότι μοιάζει με το Γ, που μιλήσαμε σήμερα;». Ένα λεπτό αργότερα έτρεξε να το πει πολύ ενθουσιασμένος στους φίλους του και φυσικά μετά απ’ αυτό η συνέχεια ήταν κάπως έτσι:
«Αθηνά κι αυτό δεν είναι σαν το Γ;» ή «Αθηνά κοίτα! Εμείς φτιάξαμε το γράμμα Γ!», όλο χαρά και περηφάνια!
Την υπόλοιπη χρονιά τα παιδιά με μεγάλο ενθουσιασμό έβρισκαν τα γραμματάκια στον κήπο του σχολείου ή και στην τάξη και το ενδιαφέρον ήταν αμείωτο. Η ιδέα μπορεί να προήλθε από δική μου σκέψη, αλλά ήταν σημαντικό που εκμαιεύθηκε από τα παιδιά, διότι σε αυτό βασίζεται και η ανακαλυπτική μάθηση, η οποία τους επιτρέπει να συμμετέχουν οι ίδιοι στην οικοδόμηση της γνώσης.
Στόχος της παραπάνω δραστηριότητας δεν ήταν μόνο η γνωριμία και η εκμάθηση των γραμμάτων της ΑΒ, αλλά η διαδικασία μέσω της οποίας έμπαιναν τα παιδιά να συγκρίνουν, να δέχονται και να απορρίπτουν αυτά που όντως παρουσιάζουν ή όχι ομοιότητες με τα γράμματα, να συνεργάζονται και φυσικά να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους.
Σχετικά με τη φαντασία κι επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις..
O διάλογος για την παρακάτω εικόνα ήταν κάπως έτσι:
«Αθηνά, λες αν προσθέσω το πόδι μου, δεν θα μοιάζει με το Κ;»
Το πρόσθεσε και έφτιαξε το γράμμα «Κ»!!
Ως εκπαιδευτικός λοιπόν, ποτέ δεν ξεχνώ μια φράση, η οποία λειτουργεί πάντα ως υπενθύμιση στο μυαλό μου…
«Το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φωτιά που πρέπει να ανάψει»
Πλουτάρχου Περὶ τοῦ ἀκούειν, Ηθικά
ΥΓ: και ναι βρήκαμε για όλα τα γράμματα, ένα αντικείμενο στο φυσικό περιβάλλον που να μας το θυμίζει κι αυτό γιατί χρησιμοποιήσαμε τη φαντασία μας!
Καλή αναζήτηση! ;)
Αθηνά Καλπακίδη
Νηπιαγωγός