Ήρθε η εποχή του χρόνου που ενδείκνυται για ατελείωτο διάβασμα! Στην ξαπλώστρα της παραλίας, στην αιώρα, στο μπαλκόνι, στην καφετέρια, ή όπου αλλού σας κάνει κέφι!
Η επαφή με τα βιβλία φέρνει σκέψη, νέους προβληματισμούς αλλά και απαντήσεις σε παλιούς... μας δείχνει άλλους δρόμους, διαφορετικές οπτικές κι έτσι μας ηρεμεί, μας εξελίσσει, μας κρατά επαγρυπνισμένους κι ενήμερους, καλλιεργεί την καλύτερη πλευρά του εαυτού μας!
Εννοείται, ότι για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει με προσοχή να επιλέγουμε τα βιβλία που έχουν να μας δώσουν κάτι!! Εδώ, θα σας προτείνω βιβλία που σκοπό έχουν την ενίσχυση του γονεϊκού ρόλου, ίσως του πιο σημαντικού ρόλου στη ζωή μας και ταυτόχρονα του πιο απαιτητικού και πολυδιάστατου.
Οι βιβλιοπροτάσεις μου για γονείς που θέλουν να γίνουν ακόμα... καλύτεροι είναι:
1. Το μήλο πάνω από τη μηλιά. Το αλφαβητάρι του "καταπληκτικού" γονιού. - Μαρτίδης Θ. Ιάκωβος
Το μεγάλωμα των παιδιών έχει κόπο. Και ο κόπος γίνεται μεγαλύτερος όταν ο γονιός δεν κατέχει τον τρόπο. Αν οι γονείς αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις και χρησιμοποιούν τους κατάλληλους τρόπους, τότε το φορτίο γίνεται ελαφρύτερο. Στην αντίθετη περίπτωση η κούραση έρχεται γρήγορα, τα λάθη πολλαπλασιάζονται και ο κόπος βιώνεται ως βάσανο. Θα έχετε ακούσει την φράση: "Παιδί είναι αυτό ή βάσανο;"
Οι γονείς επικρίνονται για τα λάθη και τις παραλείψεις που κάνουν στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Όμως...
- ποιος τούς έχει εκπαιδεύσει;
- ποιος τούς έχει προετοιμάσει επαρκώς για το απαιτητικό "επάγγελμα" του γονιού;
Πορευόμαστε ανυποψίαστοι και με άγνοια βασικών θεμάτων ψυχολογίας και παιδαγωγικής... Το βιβλίο αυτό "εκπαιδεύει" και βοηθά αποτελεσματικά τους γονείς να χτίσουν μία τρυφερή και ουσιαστική σχέση με τα παιδιά τους. Τους βοηθάει να αναθρέψουν παιδιά: υπεύθυνα, χαρούμενα, συνεργάσιμα, ανεξάρτητα, προσφέροντάς τους ό, τι χρειάζονται για να ζήσουν μια ζωή με πληρότητα. Να βιώνουν καθημερινά τo ευ ζην.
2. Γονείς και παιδιά. Εργαλειοθήκη για τη συντήρηση μιας δύσκολης σχέσης. - Bucay Jorge, Bucay Demian
«Μια μέρα, σ' έναν τοίχο του Μπουένος Άιρες εμφανίστηκε ένα τεράστιο γκράφιτι που έλεγε: «Κάλλιο να 'χεις παιδιά παρά γονείς».
«Ο πατέρας μου μ' έμαθε να παίζω σκάκι όταν ήμουν έξι χρόνων. Έβγαλα το δημοτικό θεωρώντας τον έναν από τους καλυτέρους παίκτες στην ιστορία του σκακιού, και μου άρεσε πολύ να παίζω μαζί του. Καμιά φορά μ' άφηνε να τον κερδίζω, κι εγώ το ήξερα πως μ' άφηνε να τον κερδίζω. Πενήντα χρόνια αργότερα, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, προτείναμε να παίξουμε μια παρτίδα σκάκι και το ευχαριστιόμασταν πολύ... Καμιά φορά τον άφηνα να με κερδίζει, κι εκείνος το ήξερε πως τον άφηνα να με κερδίζει.»
Η σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών είναι ισόβια, μοναδική, ακραία συναισθηματική και κάποτε συγκρουσιακή. Η ιδέα της συγγραφής ενός βιβλίου γι' αυτό το θέμα από τους δύο αργεντινούς ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές Χόρχε και Ντεμιάν Μπουκάι (έναν πατέρα που είναι ταυτοχρόνως γιος και παππούς, και τον γιο του, που είναι ταυτοχρόνως πατέρας και εγγονός) γεννήθηκε από τη στιγμή που οι δύο άνδρες άρχισαν να συνειδητοποιούν πως πίσω από τις πολλές τους ομοιότητες κρύβονταν εξίσου πολλές αντιθέσεις. Για τη συγγραφή του "Γονείς και παιδιά" χρειάστηκε να συγκεντρώσουν όση γνώση, όση επαγγελματική εμπειρία και όση ευαισθησία διέθεταν, σε μια προσπάθεια να συνθέσουν ένα βιβλίο-εργαλειοθήκη, γεμάτο με ρήσεις, αντιρρήσεις, παραινέσεις, κριτικές, απόψεις, συμβουλές, ιστορίες θεραπευτηρίου, ταινίες, βιβλία και ανέκδοτα γύρω από αυτόν τον θεμελιώδη δεσμό αίματος.
3. Επάγγελμα γονέας; Πανεύκολο! - Ρένα Ρώσση Ζαϊρη
Ένα βιβλίο που θα σας γεμίσει χαρά, βοηθώντας σας να κατανοήσετε τα στάδια της ανάπτυξης του παιδιού από τη στιγμή της γέννησής του μέχρι τα πρώτα χρόνια του στο δημοτικό σχολείο. Γιατί, μόνο όταν ξέρουμε, ενεργούμε σωστά, δεν αγχωνόμαστε και συμβάλλουμε στη σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού μας. Κι είναι τόσο απλό και τόσο όμορφο να είσαι γονέας...
Η γνώση είναι χαρά, όχι μόνο για το παιδί, αλλά και για μας τους ίδιους, επειδή θεμελιώνει την ηρεμία μας και μας βοηθάει να νιώθουμε ασφάλεια.
Ένα βιβλίο γραμμένο για όλους όσοι δεν προσπαθούν να διορθώσουν τα παιδιά τους, αλλά να επεξεργαστούν τη συμπεριφορά αυτών των τόσο τέλειων "ημιτελών" πλασμάτων.
4. Πλάθοντας ευτυχισμένα παιδιά. Γονιός από το Α ως το Ω. - Μαρτίδης Θ. Ιάκωβος
Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται και αναλύει με έναν απλό και κατανοητό τρόπο εικοσιτέσσερα σημαντικά θέματα που αφορούν τις σχέσεις γονιών-παιδιών βασιζόμενο στην ελληνική πραγματικότητα.
Ενθαρρύνει τους γονείς να δουλέψουν για τη δημιουργία σχέσεων που θα βασίζονται στην αγάπη, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό.
Συμβάλλει να διαχειρίζονται ποιοτικότερα και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικότερα τα προβλήματα που προκύπτουν.
Είναι μοναδικό και πρωτότυπο στο είδος του.
Βοηθάει γονείς, παιδαγωγούς και εκπαιδευτικούς να δώσουν απαντήσεις ζωής σε πράγματα που τους απασχολούν και τους προβληματίζουν.
Συνδυάζει την τεκμηριωμένη παιδαγωγική άποψη, την επιστημονική γνώση με την πρακτική της εφαρμογή με παραδείγματα, χωρίς θεωρητική ορολογία.
Ένας πρακτικός "οδηγός" για το πως κτίζεις μια υγιή σχέση με τα παιδιά σου και -γιατί όχι;- πως μπορείς να πλάσεις ευτυχισμένα παιδιά!
Η αμεσότητα του τρόπου γραφής φιλοδοξεί να γοητεύσει τον αναγνώστη.
5. Εκπαιδεύοντας τα παιδιά. Όρια στην παιδική παντοδυναμία. - Aldo Naouri
Για πολλούς οι θέσεις του γάλλου παιδιάτρου Αλντό Ναουρί είναι αιρετικές: προτρέπει τις μαμάδες να πάψουν να "ασκούν γοητεία" στα παιδιά τους, τους μπαμπάδες να μην αρκούνται στο ρόλο του παρατηρητή, και τους δύο γονείς να δώσουν έμφαση στη μεταξύ τους σχέση. Στηλιτεύει τη "γλυκερή ψευδοστοργή" των σημερινών γονιών, που δεν διαπαιδαγωγεί αλλά συντηρεί την αίσθηση της παιδικής παντοδυναμίας υπονομεύοντας το μέλλον.
Στη σύγχρονη επιταγή "Μπορείς και δικαιούσαι να τα έχεις όλα" ο Αλντό Ναουρί αντιτάσσει: "Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, αλλά μπορείς να παλέψεις για να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερα". Στα συνεχή "ναι" των γονιών που διαλύουν τον ατομικό ψυχισμό και τον κοινωνικό ιστό αντιπαραβάλλει ένα "όχι" που καταφάσκει στη ζωή!
6. Τα παιδιά δε θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! Εμπιστευτική επιστολή σε γονείς που σκέφτονται. - Σιδέρης Νίκος
Το κείμενο αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική μελέτη και εμπιστευτική επιστολή σε γονείς που σκέφτονται. Απευθύνεται σε συνήθεις γονείς, που μέσα σε συνήθεις οικογένειες ανατρέφουν τα συνήθη παιδιά. Και στην πορεία συναντούν δυσκολίες, απορίες, προβλήματα, ίσως και αδιέξοδα. Όλο και συχνότερα, αυτοί οι συνήθεις γονείς θέτουν το ερώτημα: «Μήπως το παιδί χρειάζεται ψυχολόγο;». Η εμπειρία και ο στοχασμός, ωστόσο, με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, κατά κανόνα, τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! Αυτή η ανοιχτή επιστολή, λοιπόν, εξηγεί με τρόπο κατανοητό τι σημαίνει η σχέση γονιού-παιδιού, τι περιμένει το παιδί απ' τους γονείς του, πώς μπορεί να στέκεται ο γονιός στη θέση του και πως ν' αντιμετωπίζει τα προβλήματα που εκδηλώνονται με συμμετοχή του παιδιού. Παράλληλα εκθέτει τη θεμελιώδη λογική και συγκεκριμένες οδηγίες, που μπορούν να υποστηρίξουν την τέχνη του γονιού. Μια τέχνη βασισμένη σε δύο πράγματα που κάθε συνήθης γονιός μπορεί να προσφέρει στο παιδί του: αγάπη και κανόνες.
7. Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό του. 12 επαναστατικές στρατηγικές για να μεγαλώσετε παιδιά με ολοκληρωμένη νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη. - Siegel J. Daniel, Bryson-Payne Tina
Σε αυτό το πρωτοποριακό, πρακτικό βιβλίο, ο Ντάνιελ Τζ. Σίγκελ, νευροψυχίατρος και συγγραφέας του ευπώλητου Hindsight, και η ειδικός στη συμβουλευτική γονέων Τίνα Πέυν Μπράυσον παρουσιάζουν μια επαναστατική προσέγγιση για την ανατροφή των παιδιών μέσα από δώδεκα στρατηγικές-κλειδιά που προάγουν την υγιή ανάπτυξη ταυ εγκεφάλου - και την ηρεμία και την ευτυχία των παιδιών. Οι συγγραφείς εξηγούν και καθιστούν προσιτή τη νέα επιστημονική γνώση για το πώς "καλωδιώνεται" ο εγκέφαλος των παιδιών και το πώς ωριμάζει. Ο "πάνω" εγκέφαλος, που παίρνει αποφάσεις και εξισορροπεί συναισθήματα, βρίσκεται υπό κατασκευή μέχρι την ηλικία των είκοσι πέντε ετών. Ιδιαίτερα στα μικρότερα παιδιά, ο δεξιός εγκέφαλος και τα συναισθήματά του τείνουν να κυριαρχούν επί της λογικής του αριστερού εγκεφάλου. Καθόλου περίεργο που τα παιδιά έχουν ξεσπάσματα θυμού, τσακώνονται ή βυθίζονται στη σιωπή. Εφαρμόζοντας αυτές τις ανακαλύψεις στην καθημερινή άσκηση του γονεϊκού ρόλου, μπορείτε να μετατρέψετε κάθε ξέσπασμα, διαφωνία ή φόβο σε μια ευκαιρία απαρτίωσης του εγκεφάλου του παιδιού σας προάγοντας την ανάπτυξή του.
Με τον όρο "εγκεφαλική απαρτίωση", οι συγγραφείς περιγράφουν το πώς επιτυγχάνεται η ολοκληρωμένη, ισορροπημένη συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη των παιδιών μέσα από τη σύνδεση των διαφορετικών τμημάτων του εγκεφάλου. Ο στόχος της εγκεφαλικής απαρτίωσης είναι διπλός: αφενός να αποφευχθεί η απόλυτη κυριαρχία είτε του ανεξέλεγκτου συναισθήματος του δεξιού εγκεφάλου είτε της άκαμπτης λογικής του αριστερού και, αφετέρου, η κατανόηση τόσο του εαυτού όσο και των άλλων. H αυτεπίγνωση του παιδιού και η σύνδεσή του με τον άλλο καθιστά δυνατό το πέρασμα από το "εγώ" στο "εμείς".
Με ηλικιακά κατάλληλες στρατηγικές για την αντιμετώπιση των καθημερινών καβγάδων και με παραδείγματα που θα σας βοηθήσουν να εξηγήσετε αυτές τις έννοιες στα παιδιά σας, το Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό του σας βοηθά στην καλλιέργεια μιας υγιούς συναισθηματικής και νοητικής ανάπτυξης, έτσι ώστε τα παιδιά σας να μπορέσουν να ζήσουν μια ισορροπημένη, γεμάτη νόημα και ουσιαστικές σχέσεις ζωή.
8. Τα χέρια της μητέρας - Massimo Recalcati
Η μητέρα που καταπιέζει τη γυναίκα -όπως συνέβαινε στην πατριαρχική εκδοχή της μητρότητας- ή η γυναίκα που αρνείται τη μητέρα -όπως συμβαίνει στην υπερμοντέρνα εποχή μας- δεν είναι δύο απεικονίσεις της μητέρας, αλλά δύο αποκλίσεις της εξίσου παθολογικές. Αυτό το βιβλίο στέκεται σε αυτό, χωρίς καθόλου ωστόσο να σκοπεύει να περιορίσει τη μητρότητα στην παθολογία της. Η διδασκαλία του Λακάν έδειξε πως η υπόσταση της επιθυμίας της γυναίκας ως μη εξ ολοκλήρου απορροφημένης σε αυτή της μητέρας είναι η ουσιαστική προϋπόθεση ώστε η επιθυμία της μητέρας να μπορεί να είναι δημιουργική. Μόνο αν το βλέμμα της μητέρας δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ύπαρξη του παιδιού, η μητρότητα μπορεί να ολοκληρώσει τη λειτουργία της. Είναι αυτό που καθημερινά διδάσκει η ψυχανάλυση: Μόνο αν η μητέρα δεν είναι όλη μητέρα, το παιδί μπορεί να βιώσει την απουσία αυτή που καθιστά δυνατή την είσοδο του στον κόσμο των συμβόλων και του πολιτισμού".
Η απουσία της μητέρας είναι εξίσου σημαντική με την παρουσία της.
9. Η αδικία που πληγώνει - Καραγιάννης Δημήτρης
Η αδικία που πληγώνει ανατρέχει στα επώδυνα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Αναζητάει τους όρους και τις συνθήκες που την παράγουν στο οικογενειακό περιβάλλον. Καταγράφει τις προσδοκίες για την απάλειψή της, αλλά και τις επώδυνες ματαιώσεις στις συντροφικές σχέσεις. Επεξεργάζεται την εμφάνισή της στο εργασιακό περιβάλλον. Αναδεικνύει όμως την δυνατότητα να μην ταυτιστεί η μοίρα του ανθρώπου με τα τραύματά του, γιατί κάτι τέτοιο θα οριζόταν ως μοιραία παράδοση στην κατάθλιψη.
Η αδικία που πληγώνει είναι μια κίνηση απεγκλωβισμού από τις μονοδιάστατες κατανοήσεις των κλινικών διαγνώσεων. Είναι μια αισιόδοξη θέαση, απόρροια μακρόχρονης κλινικής εργασίας με ανθρώπους που με αγωνία εμπιστεύτηκαν τα μυστικά της ψυχής τους στον θεραπευτή και την ίδια στιγμή που τους κυριαρχούσε ο φόβος για την κλινική ματιά του, εκείνη ακριβώς τη θαυμαστή στιγμή προκαλούσαν την απεριόριστη εκτίμησή του.
10. Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας -Alice Miller
Πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν, όταν ήταν παιδιά, να μάθουν να κρύβουν πολύ επιδέξια τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονέων τους και να κερδίσουν της «αγάπη» τους. Ως ενήλικες μπορεί να κυνηγούν την επιτυχία, έχουν όμως ταυτόχρονα μια υποβόσκουσα αίσθηση ότι δεν αξίζουν τίποτα. Χωρίς ποτέ να τους έχει επιτραπεί να εκφράσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, και έχοντας χάσει την επαφή με τον αληθινό τους εαυτό, εκδραματίζουν τα καταπιεσμένα συναισθήματά τους με επεισόδια κατάθλιψης ή καταναγκαστικής συμπεριφοράς, ή ακόμα και με ιδέες μεγαλείου. Στη συνέχεια, με τη σειρά τους, μεταφέρουν αυτή τη κληρονομιά της καταπίεσης στα δικά τους παιδιά. Αυτό το σπαρακτικό και οξυδερκές βιβλίο είναι ένα πρώτο βήμα για την ανακάλυψη των αναγκών μας και της δικής μας αλήθειας στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από αυτό το φαύλο κύκλο.
11. Πώς να μιλάτε στα παιδιά ώστε να σας ακούν & πώς να ακούτε ώστε να σας μιλούν. - Faber Adele, Mazlish Elaine
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας έχει βοηθήσει (κυριολεκτικά) εκατομμύρια γονείς να είναι περισσότερο αποτελεσματικοί στην επικοινωνία με τα παιδιά τους - και μαζί, λιγότερο σκληροί με τον εαυτό τους. Η προσέγγιση των βραβευμένων συγγραφέων Αντέλ Φέιμπερ και Ιλέιν Μάζλις βασίζεται από τη μια στον ρεαλισμό και από την άλλη στον αμοιβαίο σεβασμό, εξασφαλίζοντας μια ποιοτικότερη και λιγότερο αγχωτική επικοινωνία μεταξύ γονιού και παιδιού.
Οι μέθοδοι επικοινωνίας επεξηγούνται μέσα από διάλογους που απεικονίζονται με κόμικς. Έτσι ο αναγνώστης διδάσκεται νέες επικοινωνιακές δεξιότητες και παράλληλα τις βλέπει να εφαρμόζονται στην πράξη.
Μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου μπορείτε κι εσείς να ανακαλύψετε νέους αποτελεσματικούς τρόπους για την επίλυση συνηθισμένων προβλημάτων, όπως:
-Να αντιμετωπίζετε με επιτυχία τα αρνητικά συναισθήματα του παιδιού σας - αναστάτωση, απογοήτευση, θυμό κτλ.
-Να εκφράζετε τον θυμό σας χωρίς να στενοχωρείτε κανέναν
-Να κερδίζετε τη συνεργασία του παιδιού σας
-Να θέτετε σαφή όρια χωρίς να χάνετε την καλή σας διάθεση
-Να χρησιμοποιείτε εναλλακτικές λύσεις αντί για την τιμωρία
-Να επιλύετε με ειρηνικό τρόπο τυχόν περιστατικά οικογενειακών συγκρούσεων
12. Αναθρέφοντας τα παιδιά μας, αναθρέφουμε τον εαυτό μας. - Aldort Naomi
«Το βιβλίο "Αναθρέφοντας τα Παιδιά μας, Αναθρέφουμε τον Εαυτό μας", λειτουργεί πάνω στη ριζοσπαστική πρόταση, ότι στη σχέση αυτή δεν πρέπει να κυριαρχεί ούτε το παιδί, ούτε ο γονιός. Η Aldort προτείνει συγκεκριμένες προτάσεις ως προς την παραχώρηση του ελέγχου προς χάριν της αυθεντικότητας. Είναι εξαιρετικά χρήσιμες για εκείνους που θα προτιμούσαν να πάψουν να μαλώνουν, να απειλούν ή να τιμωρούν τα παιδιά τους. Η μαγική "συνταγή" της και μόνο αξίζει την τιμή αυτού του βιβλίου» (Peggy O'Mara, Αρχισυντάκτρια και Εκδότρια του έγκριτου περιοδικού "Mothering")
«Η Naomi Adort μας υπενθυμίζει, ότι μπορούμε να εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας και το έμφυτο ένστικτό μας που μας παροτρύνει να τα αγαπάμε ανεπιφύλακτα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μας δείχνει και το πώς, με πλήρη σαφήνεια και συνέπεια. Η συνταγή της για την ανατροφή των παιδιών μας είναι πραγματικά ανακουφιστική για την ψυχή στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε» (Δρ. John Breeding, Ψυχίατρος και συγγραφέας του βιβλίου "Τα Πιο Ατίθασα πουλάρια γίνονται τα Καλύτερα Άλογα")
«Το "Αναθρέφοντας τα Παιδιά μας, Αναθρέφουμε τον Εαυτό μας" είναι ένα βιβλίο μακρά αναμενόμενο και θα πρέπει να βρίσκεται στις λίστες των επιβεβλημένων για ανάγνωση βιβλίων κάθε νέας μητέρας και πατέρα. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να έχει ως υπότιτλο: "Πώς θα σώσουμε τη συναισθηματική ζωή των παιδιών μας και το μέλλον της Ανθρωπότητας... ". Όπως καταθέτει η Naomi: "Η αγάπη θα πρέπει να είναι ανεπιφύλακτη έτσι ώστε το παιδί να διατηρήσει ακέραιη την αυθεντικότητά του"». (Δρ. James W. Prescott, Ινστιτούτο Ανθρωπιστικής Επιστήμης)
13. Τα παιδιά μας, αυτοί οι μικροί φιλόσοφοι. Πώς να μοιραστούμε μαζί τους τα μεγάλα ερωτήματα που έχουν για τη ζωή. - Prieur Nicole, Gravillon Isabelle
Τα παιδιά, ήδη από την ηλικία των τεσσάρων ή πέντε ετών, βομβαρδίζουν τους μεγάλους με ερωτήσεις σχετικά με τον θάνατο, το καλό, το κακό, το σωστό, το λάθος, την αλήθεια, το θάρρος κ.ά. Οι ερωτήσεις αυτές συνιστούν έναν θησαυρό που δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτος. Στο βιβλίο οι δύο καταξιωμένες συγγραφείς, με εύστοχα παραδείγματα και πρακτικές συμβουλές, καθοδηγούν τους γονείς ώστε, αξιοποιώντας τις απορίες των παιδιών, να τα βοηθήσουν να αντιληφθούν την αξία του στοχασμού, να διευρύνουν τις αναζητήσεις τους, να μάθουν να βρίσκουν λύσεις, να γίνουν πιο ελεύθερα και να διαμορφώσουν μια συγκροτημένη προσωπικότητα.
14. Μητρότητα. Η δύναμη στην αδυναμία. - Τσούμπα Γεωργία, Τζωρτζακάκη Κατερίνα
Η Κατερίνα και η Γεωργία γνωρίστηκαν σε ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο. Η πρώτη ήταν ψυχολόγος και η δεύτερη μητέρα δύο παιδιών με αυτισμό. Στην πορεία, η Κατερίνα έγινε μητέρα και η Γεωργία ψυχολόγος. Το βιβλίο αυτό είναι ένας διάλογος ανάμεσά τους, χρόνια μετά την πρώτη τους γνωριμία, όπου επιλέγουν να μιλήσουν όχι ως ψυχολόγοι αλλά ως άτομα, ως μητέρες, ως πολίτες.
Ανακαλούν προσωπικές τους στιγμές, μιλούν για τις προκλήσεις της μητρότητας, τις χαρές και τις λύπες της, τον ρόλο του πατέρα, τις δυσκολίες του να μεγαλώνεις ένα παιδί με τυπική ανάπτυξη, τις δυσκολίες του να μεγαλώνεις ένα παιδί διαφορετικό. Μοιράζονται προσωπικές αλήθειες με ειλικρίνεια και σεβασμό, χωρίς τη διάθεση να κρίνουν ή να επιβάλουν. Οι συνομιλίες τους γίνονται ένα ταξίδι λυτρωτικό, η αρχή μιας γόνιμης φιλίας και ενός γόνιμου διαλόγου.
Ένας διάλογος που έρχεται να λάμψει μέσα στη θολότητα που συσκοτίζει το βλέμμα της νέας μητέρας που ζει στη σύγχρονη "παιδοκεντρική" κοινωνία μας, όπου μια ολόκληρη βιομηχανία ανθεί με πρόσχημα την "ευτυχία" των παιδιών της. Μια κοινωνία που παραβλέπει ότι για να έχει μια μητέρα ένα χαρούμενο παιδί, οφείλει να εξελίσσει τον εαυτό της, να τον ποτίζει με την ίδια αγάπη, την ίδια φροντίδα και την ίδια δύναμη που έχει μέσα της για το παιδί της.
Γιατί όταν γεννιέται ένα παιδί, γεννιέται και μια μητέρα.
15. 1001 δραστηριότητες για να αγαπήσει το βιβλίο. Διηγούμαι, ανακαλύπτω, παίζω. δημιουργώ. -Brasseur Philippe
Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να μάθουμε απλώς στα παιδιά να διαβάζουν, αλλά ν' αγαπούν τα βιβλία. Πώς; Με τη ζωγραφική, το παιχνίδι, την έρευνα, τη συζήτηση, τη μίμηση... κι όλα αυτά με αφετηρία ένα βιβλίο! Ένα έξυπνο και πρωτότυπο βιβλίο, που ανοίγει την όρεξη στα παιδιά να καταβροχθίσουν και όλα τα υπόλοιπα βιβλία, ενώ αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς.
16. Πώς να διηγούμαστε ένα παραμύθι και να επινοούμε άλλα εκατό. - Santagostino Paola
Τα παραμύθια αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σεμινάριο εκπαίδευσης στη ζωή. Βοηθούν το παιδί να αναπτυχθεί, είναι παιχνίδι, θεραπεία, τροφή για τη συγκινησιακή του ευφυΐα. Ποια παραμύθια όμως να διηγούμαστε και γιατί; «Μια φορά κι ένα καιρό ήταν. . .» Και σήμερα είναι ακόμη. Τα παραμύθια δεν έχουν εποχή, ούτε και η ευχαρίστηση του παιδιού, τόσο του σημερινού όσο και του παιδιού του χθες, να ακούει τη διήγησή τους. Τα παραμύθια παρουσιάζουν πάντα κάποια προβλήματα (δοκιμασίες που πρέπει να ξεπεραστούν, εμπόδια που πρέπει να υπερπηδηθούν), στα οποία το παιδί αναγνωρίζει τον εαυτό του και κάποιες λύσεις που αποδέχεται με χαρά. Προβλήματα και λύσεις που του «μιλούν» στην πιο απλή γλώσσα, αλλά και σ’ αυτήν που του ταιριάζει περισσότερο, τη γλώσσα της φαντασίας. Όπου οι Κακοί είναι πραγματικά κακοί και οι Καλοί πραγματικά καλοί. Και, κυρίως, νικητές. Με συγκεκριμένα παραδείγματα, παρμένα από την κλασική κληρονομιά των παραμυθιών, το εύχρηστο αυτό εγχειρίδιο εξηγεί στον γονέα γιατί ακόμα και τα πιο «παλιά» παραμύθια παραμένουν τόσο επίκαιρα· μας υποδεικνύει ποια παραμύθια να διαλέγουμε και ποια καλύτερα να αποφεύγουμε· μας δείχνει πώς να επινοούμε ένα παραμύθι για το παιδί μας και πώς να το παροτρύνουμε να επινοήσει ένα δικό του (χρησιμοποιώντας και τις εννέα έγχρωμες εικόνες με τα πρόσωπα στο τέλος του βιβλίου). Δύο κεφάλαια, τέλος, είναι αφιερωμένα στους δασκάλους και στη χρήση του παραμυθιού ως διδακτικό εργαλείο.
→ Προτείνω να μπείτε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο και να τα ξεφυλίσσετε, να τα χαϊδέψετε, να τα μυρίσετε... Θα καταλάβετε αμέσως ποιο από αυτά είναι το καταλληλότερο για τις φετινές ΣΑΣ διακοπές!!!
Καλό -επιμορφωτικό- καλοκαίρι!!
Μη σταματάτε ποτέ να ...εξελίσσεστε!!
Δήμητρα Καραμαούνα
Σύμβουλος παιδαγωγικής ψυχολογίας και εκπαιδευτικής πράξης