"Μαμά, σέλω νελό", "Θήμερα πήγαμε θτη θάλαθα", "Να ένας κύλος"...

Από τη γέννησή μας οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντακαι επιζητούμε την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους. Μοιραζόμαστε πληροφορίες, συναισθήματα, επηρεάζουμε και επηρεαζόμαστε. «Αποκωδικοποιούμε» στάσεις, συμπεριφορές και προθέσεις, όχι μόνο από τα λεκτικά μηνύματα που λαμβάνουμε αλλά και από τα εξωλεκτικά (στάση σώματος, τόνος φωνής, πλαίσιο στο οποίο γίνεται μια συζήτηση, κ.τ.λ.).

Στο πρώτο μου άρθρο για το blog, και λίγο πριν ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές διακοπές είχα μιλήσει για το πότε οι γονείς θα πρέπει να απευθυνθούν σε ένα Λογοθεραπευτή, σκέφτηκα λοιπόν, ότι αφού ο Σεπτέμβρης κοντεύει να μας αποχαιρετήσει, ίσως να ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την  έγκαιρη διάγνωση και την έγκαιρη παρέμβαση......!!!!! 

Μόλις έχουμε περάσει τα μισά του Αυγούστου και κάποιοι από εσάς, είστε ακόμη σε κάποια παραλία... Τα παιδιά, σίγουρα είναι ξέγνοιαστα και απολαμβάνουν τις καλοκαιρινές διακοπές, αφού έχει περάσει αρκετός καιρός που τα σχολεία έχουν κλείσει... Τι γίνεται όμως, όταν πρέπει να συνεχιστεί η θεραπευτική διαδικασία και τις μέρες των διακοπών;